رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در خصوص کیفیت واحدهای درسی ارائه شده در رشته «دانش اجتماعی مسلمین» گفت: امسال دروس این گرایش، تا اندازهای بازنگری شده و ما واحدهای درسی چون جامعهشناسی جهاد و روشهای تحقیق علوم اجتماعی اسلامی را اضافه کردهایم؛
همچنین دروسی چون نظریههای جامعهشناسی در این گرایش امسال در قالب نقد و بررسی نظریهها ارائه شده است.
غلامرضا جمشیدیها در گفتوگو با خبرگزاری دانشجو، افزود: در سال گذشته ما واحدی با عنوان اندیشههای اجتماعی در منابع اسلامی داشتیم که امسال واحدی با عنوان اندیشههای اجتماعی در قرآن و نهج البلاغه نیز اضافه شده و در کل، وضعیت ارائه دروس خوب است.
وی ایجاد این رشته را یکی از بهترین راههای تولید علوم اجتماعی اسلامی و بومی دانست و نسبت به آینده این رشته اظهار امیدواری کرد.
جمشیدیها با اشاره به پذیرش ۱۳ دانشجو در دومین سال ایجاد رشته دانش اجتماعی مسلمین در دانشگاه تهران گفت: ظرفیت برای پذیرش دانشجو در این رشته، در سال اخیر کمی افزایش پیدا کرده است.
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.