عنوان «سبک زندگی انقلابی» کمی آزاردهنده است. با اینکه پذیرفتهای تا درباره ی آن بنویسی، اما هنوز با آن کنار نیامدهای. نوشتن از انقلابیگری، جستجوی نوعی فارغدلی است. وقتی در بطن انقلاب باشی، شاید نیاز به نوشتن دربارهی آن نباشد. اما وقتی احساس میکنی از حقیقت انقلاب دور هستی
، چه قبل از رسیدن و در آرزوی انقلاب؛ و یا بعد از دست دادن انقلاب و در حسرت آن، احساس به نوشتن و صحبت کردن و حتی خواندن به وجود میآید. نویسنده ای که مینویسد و مخاطبی که میخواند، از یک نارضایتی و نفی وضع موجود در رنج است و به یاری قلم، درد خود را به اشتراک میگذارد، تا هم از آن بکاهد و هم شاید درمانی بیابد.
اما سبک زندگی ( فارغ از معنای اصطلاحی و بار ساینتیفیکی که این کلمه دارد) در بردارنده نوعی کثرتپذیری است. نوعی پذیرفتن چندرنگی و چندگانگی و کنار آمدن و دور هم خوش بودن؛ که حالا کنار هزار رنگ و مذهب مختلف، بیا و انقلابی بودن را هم بپذیر و...
و نوشتن از سبک زندگی انقلابی یعنی با دستان خود، حنجرهی اعتراضت را فشار دهی و مثل یک قطعهی تزیینی که باید رنگهای تند هم در حاشیهاش بیایند تا رنگهای ملایم و خاکستری کامل شود، سعی کن تا به بیخاصیت انقلابی بودن و انقلابی بیخاصیت بودن اعتبار ببخشی.
عنوان "سبک زندگی انقلابی" آزار دهنده است و شاید بهتر باشد به همان انقلابیگری در زندگی یا دقیقتر از آن زندگی بر اساس اسلام ناب، متعهد میماندیم.
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.