زندگی پس از هیئت!

نویسنده: ابوذر ذاکر

روضه که تمام می‌شود، کسی که هیئت را مبدا زندگی قرار داده به فکر است که چگونه در هیئت بماند؛ یعنی با تمام شدن زمان مراسم، اتصالش با حقیقت روضه قطع نشود. رعایت حلال و حرام، و انجام واجب البته ضروری است، اما معارف عاشورا، ما را نسبت به سطوحی دیگر از واجبات و محرمات توجه می‌دهد.

هیأت در زندگی

گفت‌وگو با ذاکر اهل بیت حاج سعید حدادیان

بحث ما درخصوص تأثیری است که هیئت بر زندگی دارد. منظورمان از زندگی، شکل ملموس و عینی زندگی روزانه است. می‌خواهیم ببینیم هیئت رفتن و هیئتی بودن چه تأثیراتی بر زندگی روزانه‌ی ما دارد؟

بسم الله الرحمن الرحیم و صل الله علی سیدنا محمد وآله الطیبین. ما برای بندگی خدا به هیئت رو می‌آوریم. شرکت در هیئت تعظیم شعائر است و تعظیم شعائر هم بخشی از تقوی است. بنابراین عبادت و تقوا، محوری است که در گرایش به هیئت مورد توجه قرار می‌گیرد.

زندگی عاشورایی!؟

نویسنده: موسی موسوی

در بررسی سبک زندگی در نسبت با محرم، می‌شود شروع کرد و به موضوعات مرتبط با سبک زندگی پرداخت. مثلاً به معرفی انواع هیئت‌ها پرداخت؛ زندگی شخصیت‌هایی را که به نوعی با محرم مرتبط هستند روایت کرد.

باید به هیأت مجال داد!

نویسنده: عطاالله بیگدلی

1- سبک زندگی تجلی سبک تفکر است. البته اگر مانعی عارض نشده باشد و تفکر قدرت ظهور و بروز یابد و الا می‌توان به گونه‌ای «بود» اما به گونه‌ای دیگر «زیست»، همان کاری که اکنون می‌کنیم، اکنون وصف حال ما این است که به گونه‌ای باشیم،

توجه عاشورایی

نویسنده: سیدابراهیم رئوف‌موسوی

اولین موضوعی که با بیدار شدن از خواب به آن توجه می‌کنید چیست؟ پس از آن ذهن شما با چه موضوعاتی مواجه می‌شود؟ در طول روز چه چیزهایی در مقابل چشم شما قرار می‌گیرد؟ کدام یک را می‌بینید؟ کدام را رنگی می‌بینید؟ کدام را پررنگ‌تر می‌بینید؟

عامل اصلی شهادت سیدالشهدا (ع) - قسمت دوم

نويسنده: استاد سید محمّدمهدی میرباقری

اگر دین به شریعت محدود شود انحراف حتمی است. البته حذف شریعت هم موجب انحراف است چراکه شریعت مناسك است. حذف ولایت موجب تغییر معنای توحید می‌شود و هر كسی راهی مخصوص به خود برای رسیدن به خدا تصویر می‌کند. «الطرق الی الله بعدد انفاس الخلائق». همان كه امروز از آن به كثرت‌گرایی و پلورالیسم تعبیر می‌شود.

عامل اصلی شهادت سیدالشهدا (ع) - قسمت اول

نويسنده: استاد سید محمّدمهدی میرباقری

سؤالی که هر سال با آغار ماه محرم شایسته است در آن تأمل گردد و بزرگان نیز پاسخ‌‌های جامع و مناسبی به آن داده‌‌اند این است که چه انحرافی در امت اسلامی رخ داد که در سال 61 هجری  مسلمان‌‌ها حاضر شدند با كمال آگاهی و بصیرت و بدون هیچ‌‌گونه جهالت نسبت به شخصیت سیدالشهداء(ع) ایشان را به شهادت برسانند.