در زمینهی برنامه کودک فعالیتهای مختلف و گستردهای انجام میشود و احتمالاً از نظر خودشان این فعالیتها به سرانجام میرسد. با این حال دیگر ضرورتی دارد که دربارهی برنامه کودک سخن بگوییم؟
این پرسش راکه آیا با اصلاح محتوای برنامههای کودک اتفاق ماهوی و اصیلی در زندگی ما خواهد افتاد یا نه؟ میشود به صورتهای مختلفی طرح کرد. مثلاً اینکه آیا بزرگان گذشتهی ما که از این برنامهها محروم بودند از خلائی رنج میبردند؟
ذات خیالورزی در تفکر مدرن و زمانهی جدید، با آنچه در نزد گذشتگان بوده، در تنافر است. تفاوت خیال مدرن و بهطور کلی غربی، با خیال سنتی چنان است که هانری کربن درصدد بر میآید بهجای الفاظ مصطلح، از اصطلاحی دیگر برای معادلسازی خیال در فلسفهی اسلامی استفاده کند تا از خلط دو معنای متفاوت خیال اجتناب ورزد.
چه میکند این برنامه کودک؟
تا اواسط دههی هفتاد، اغلب برنامه کودکهای خارجی در قالب پویانمایی بودند. اغلب پویانماییهای دههی پنجاه و اوایل دههی شصت قبل از شروع انقلاب و دفاع مقدس، صرفاً جهت سرگرمی خریداری شده بودند و بعد آموزشی آنها بسیار کمرنگ بود. مواردی نظیر گوریل انگوری، تام و جری، معاون کلانتر، یوگی و دوستان، پلنگ صورتی، تنسی تاکسیدو و... از این قسم محسوب میشوند. پویانماییهایی با درون مایهی طنز که البته گاهی نوع شوخیها و برخوردهای داستان، بدآموزی اخلاقی مستقیم داشت. بسیاری از این برنامهها ساختهی کمپانیهای غربی بودند و وجود نمادها و مفاهیم فراماسونری در آنها به چشم میخورد.
برنامه کودک در دنیای امروز و در ایران چه جایگاه و منطقی دارد؟
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.