باور هیدگر این است که مواجهه با دشواریهای روزگار ما به «ابر انسان» نیاز دارد. «ابر انسان» نه در معنایی که مورد نظر نیچه است، بلکه ابر انسانی متعلق به روزگار پس از متافیزیک که در تمنای آن است که به قرب آغازین وجود نائل گردد.
1
ظهور فلسفه در یونان، و چنانکه شنیدهایم، از آسمان به زمین آمدن آن، نه تنها یک دگرگونی بنیادی و یک نقطهی عطف در تفکر، بلکه آغاز یک تحول بزرگ سیاسی در تاریخ نیز بوده است و ما نشانههای این دگرگونی را میتوانیم در متلاشی شدن نظام سیاسی آتن در پی ظهور فلسفه بیابیم. اما این فروپاشی را نمیتوان نتیجه هیچ عمل سیاسی فیلسوفی همانند سقراط دانست و چنانکه میدانیم، او در دادگاه به هیچ جرم سیاسیای متهم نبود و تا پایان عمر و حتی برای حفظ جان خود نیز از حدود قوانین آتن عدول نکرد. با وجود این به دنبال ظهور سقراط پایههای سیاست آتنی متزلزل شد و پس از چندی کاملاً فرو ریخت. بر این اساس باید پرسید که چه رابطهای میان فلسفه و سیاست وجود دارد و چگونه میتوان پیوند ظهور فلسفه را با آغاز شدن آن تحول سیاسی توضیح داد؟
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.