مقدمه
مقدمه
تابستان گذشته که همدیگر را در کنفرانس بارسلونا ملاقات کردیم شما خود را اینطور معرفی کردید: «مدیر هنریِ هنرهای بومی». اگرچه دقیقاً از معنای این عنوان مطمئن نیستم اما مرا بسیار کنجکاو کرد. میدانم که شما واحد درسی با نام «زیباییشناسی زندگیِ روزمره» را در دانشگاه نیویورک تدریس میکنید، واقعاً مشتاقم بدانم این واحد درسی دربارهی چیست؟ یکی از مضامین در حال شکلگیری مطرح در کتابی که در حال نوشتنش هستم این مفهوم است که آیا ممکن است هنر از جایگاهش در گالریها و موزهها جابهجا شود و به جهان زندگی روزمره بیاید؟ آیا این موضوع اساساً به کاری که شما انجام میدهید مرتبط است؟
بررسی نسبت بین هنر و زندگی بدون نظر به تحول معنای هریک امکانپذیر نیست. همهی مفاهیم و از جمله هنر و زندگی واجد حیثیتی تاریخیاند، به این معنا که بهتبع تحول در نسبت تاریخی آدمی با هستی و حقیقت، تحول مییابند و واجد معنایی دیگر میشوند. به عبارت دیگر همچنانکه فهم ما تاریخی یا تاریخمند است، مفاهیم ما نیز که البته چیزی جز همان فهم ما از امور نیست تاریخیاند و از جهت نسبتی که با ما دارند از ثبات و قرار برخوردار نیستند.
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.