انقلاب دگرگونی است. انقلاب اسلامی گرچه بیشتر ظهوری سیاسی و اجتماعی داشت، در ذات خود صرفا سیاسی و اجتماعی نبود، انقلابی بود در وضع موجود؛ وضع موجود اما صرفا وضع نامطلوب سیاست و اقتصاد و فرهنگ نبود، وضع موجود، وضعیت «از خود بیگانگی» و سقوط و بندگی و بردگی و پریشانی و دلمردگی و افسردگی و دوری
در جریانهای هنری طرفداران انقلاب اسلامی، سه جریان اصلی قابل مشاهده است:
جریانی که هنر انقلاب را صرفا در وجه سلبی آن و زدودن ظواهر مبتذل و غیرشرعی از هنر غرب خلاصه کرده و با استناد به بعضی از جملات حضرت امام (رضوان الله علیه) مانند: «ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشاء مخالفیم.» عملا به مفاهیم «هنر انقلاب»، «هنر دینی» یا «هنر اسلامی» اعتقاد چندانی ندارند.
آیا رابطه میان نظام های نمادین و تکنولوژیک و نظام های سیاسی، میان «هنر انقلاب اسلامی» و «جمهوری اسلامی» هم وجود دارد؟ نظام نمادین مطلوب جمهوری اسلامی چیست و در کدامیک از گونه های هنری-ادبی بیشتر نمایان شده است؟ و چرا هنر انقلاب به هویت مستقلی دست پیدا نکرده و در اکثر شاخه های هنری، از هنر پیش از انقلاب -به جز در وجوه سلبی- قابل بازشناسی نیست؟
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.