انسان، وجود تاریخی
نیازی به یادآوری نیست که هیدگر در سرتاسر عمر خود، تفکر را تاریخی میدید و سعی داشت نشان دهد که انسان بودن ما سری در تاریخ دارد و ما در هیچ شرایطی نمیتوانیم خود را از تاریخ منتزع سازیم.
تاریخ چیست و با «وقت» و «زمان» چه ارتباطی دارد؟ همچنین تاریخ با آینده چه ارتباطی میتواند داشته باشد؟ جستار پاسخ این پرسشها از دیدگاه فردید، ما را به درون هستیشناسی و اسمشناسی او میبرد. یکی از ارکان شناخت حقیقت تاریخ توجه به خود کلمهی «تاریخ» است.
مسئلهی آینده یکی از بزرگترین مسائل بشری است. بشر از ابتدای تاریخ خود میکوشیده تا آینده را پیشبینی کند، از وضعیت آب و هوا گرفته تا پیشگویی رویدادهای زندگی افراد.
اینک این سرزمینِ سوختهی جامعه و جهان ما و میراث ما و نسلهایيکه در راهند و میراث بهشت باغهای سبز رفاه سرمایهداری و بادههای نوبهنوي دانش و دانایی عصر جدید و دستاوردها و امکانات عظیم و بیسابقهی علمی و فنی و غار افلاطونی مجازها و موزهها و شهروندان مجازی و«نت وندان»(Netizen) مدینهی فاضلهي اندیشه، عقلانیت، مدنیت و ارزشهای مدرنیته و بهشت بهشتیانی که در آن نه پرهیز از شجرهي ممنوعهای و نه وسوسهی شر و شیطانی و نه سخن از گناهی و نه قصهی هبوط و احساس تقصیر و توبهای درمیان است و نه ایمان و امید به آمرزش و رستگاری ابدی در سر و نه تمنای ابدیتی دردل!
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.