نسبت ميان فرهنگ و سياست و تأثير و تأثرات آنها بر يكديگر از سؤالات مورد توجه در جوامع مختلف است. برخي رويكردها از ضرورت كاهش نسبت ميان فرهنگ و سياست يا حتي اصالتبخشي به فرهنگ سخن ميگويند و فرهنگ ميبايست سازندهي سياست باشد.
کمتر فیلسوفی را میتوان یافت که به اندازهی ژان ژاک روسو دارای منتقدان سرسخت و پیروان و ستایشگران پرشور باشد. به همین نحو کمتر اندیشمندی را میتوان یافت که آثارش به اندازهی روسو با برداشتها و قرائتهای گوناگون روبرو شده باشد.
به عقیدهي شما، جوهره و ذات انتخابات چیست؟
بدیهی است که جوهرهي انتخابات حقی است که برای اکثریت قائل میشویم. این «قول به حق برای اکثریت» را میتوان در سه سطح مورد بررسی قرار داد، بهعبارت دیگر سه تفسیر در سه سطح متفاوت، میتوان از محق بودن اکثریت ارائه کرد.
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.