اصل هفتم: اقتصاد هدف نیست
مهم این است که انسان به دنبال روزی حلال باشد. از معاصی الهی در کسب و کار پرهیز کند و در کار خود مراقبت کند که دچار غش در معامله نشود، کمفروشی نکند؛ گرانفروشی نکند؛ احتکار نکند؛ از رشوه و دروغ و تغریر در معامله خودداری کند؛ ربا نگیرد و درآمد او از راه فروش آلات قمار، آلات لهو و لعب، آلات موسیقی، شرابفروشی و از این قبیل نباشد. ورود در مشاغلی که معاصی فوق را در بر نداشته باشد اشکالی ندارد و روزی حلال را برای او بهدنبال دارد.
عشق، فلسفه، سبک زندگی
اینکه چرا ما دانشجویان در اجرای دستورات مقام معظم رهبری ضعیف عمل میکنیم، سؤالی است که تقریبا در همهی جمعهای دانشجویی دغدغهمند انقلابی، بارها و بارها مطرح شده است و سخنان فراوانی در خصوص آن گفته و شنیدهایم، دانشجویان اغلب در پاسخ به این سؤال در میان خود، لزوم ارتقاء ایمان، اخلاق و ارادهی خود را درنظر میآورند.
تأمل در باب ویژگیهای شکلی تحصیل علم در شرایط مابعد انقلاب اسلامی، مستلزم طرح مقدماتی است تا از قِبَل آن بتوان به الگوی مناسبی برای سبک تحصیل یک دانشجو و دانشآموز انقلابی دست پیدا کرد.
میان نیروهایی که دارای قدرتی در جامعه هستند و میتوانند آن را اعمال کنند (فارغ از اینکه نامشان پلیس، نیروی انتظامی، ارتش و...باشد) در جامعهی اسلامی یا در جامعهی مبتنی بر انقلاب اسلامی با سایر جوامع به خصوص جوامع لیبرال چه تفاوتی وجود دارد؟
بهنظر شما، تأسیس مهدکودک، یک گام به سوی کمال جامعه بوده است یا خیر؟ همانطور که میدانیم، تأسیس و رشد مهد کودک با پیشرفتهای مختلف دیگر بشر همزمان بوده است؛ چگونه میتوانیم مشخص کنیم که آیا پیشرفتی که مهدکودک همزمان با آن شکل گرفته است، یک پیشرفت واقعی است؟ و چگونه میشود دریافت که آیا تأسیس مهد کودک، واقعا پیشرفتن به سمت کمال است یا خیر؟
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.