آیا انتخاب نظام مردمسالاري ديني براي ادارهي انقلاب اسلامي، با هدف خاصي بوده است یا اینکه از بين نظامهاي سیاسی، مدلی را انتخاب کرده و استفاده کردهایم. اين انتخاب برای انقلاب چه دستاوردهایی داشته است؟
مقدمه
یکی از مباحث مهم در نظام مردمسالاری دینی این است که جایگاه مردم یا ملت یا به تعبیر بهتر: امت، که دارای هویتی دینی و الهی است، در حکومت دینی چیست.
مقدمه
نوع طرح يک سؤال يعني شکل و شرایط و خاستگاه آن و همهي وجوه مربوط به آن، در نوع پاسخگویی به سؤال تأثیرگذار است.
آيا ميتوان براي مردمسالاري ديني در تجربهي سيوچند سالهي انقلاب اسلامي سير تطوري در نظر گرفت؟
مردمسالاری دینی اساساً، بازخوانی خودِ جمهوری اسلامی است. از این رو میتوان گفت که اولین روایت از مردمسالاری دینی نیز طبیعتاً خود «جمهوری اسلامی» است.
زمینهگرایی
تأثیرگذاری و نقش علما و متفکران در تاریخ اندیشهي سیاسی معاصر ایران بسیار روشن و آشکار است.
از صفويه تا مشروطه
از دوران صفویه تا به حال، هميشه یک ولیفقیه، حکومت را به ادارهکنندهي کشور -خواه پادشاه و خواه رئیسجمهور- تفویض میکرده است.
سطوح دينورزي مردم
نسبت دين و مردم در هر جامعه، در سه مرحله قابل تبيين است. يك مرحله از دينورزي، دينورزي در عرصهي فردي است.
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.