نخستین نکته در طرح علل دفاع و جانبداری ما از فلسطین آن است که در فرهنگ پویای ایمانی و انسانی، دفاع از مظلوم، کرانه و مرز جغرافیایی نمیپذیرد. از مظلوم هر که و هر کجا باشد باید دفاع کرد. در فرهنگ روایی ما وقتی شنیدن استمداد و فریاد مظلوم ـ رها از مرزبندی دینی ـ باید پاسخ داده شود و هر آنکه پاسخگوی چنین فریادی نباشد از دایرهی مسلمانی بیرون افتاده است. «من سَمع رجلاً ینادی یا لَلمسلمین و فلم یجِبهُ فَلیس بِمُسلِم».
با این مقدمه دفاع ما از فلسطین نخست بعدی انسانی و ایمانی مییابد. مردمی دردمند، در محاصره، محروم از ابتداییترین نیازهای زندگی، تجاوز و بیداد جنایتکارانی را میچشند و میکشند که به ابتداییترین مقدمات و قواعد انسانی پایبند نیستند؛ فریاد مظلومیت این ملت ـ کودک و بزرگ، زن و مرد ـ چندین دهه در گوشها پژواک و طنین دارد و یاری نکردن خروج از قلمرو «مسلمانی» و «انسانی» است.
اما دلیل دوم دفاع ما آن است که تجاوزگر به سرزمین فلسطین، آزمندی است که نیل تا فرات و البته تا هر جا را که ممکن باشد در قلمرو طمع و حرص و آزمندی خویش دارد. اگر امروز در فلسطین با او مقابله نکنیم فردا پشت خاکریز خانههایمان محکوم به دفاع خواهیم بود و این نکتهی مهم و دقیقی است که تنها ژرفکاوان و آشنایان پروتکلهای صهیونیستی میدانند و میشناسند.
اما سومین دلیل آن است که سرزمین فلسطین اشغال شده و غصبی صهیونیسم است و هرکه تجاوزگر، باید رویاروی او ایستاد. جز آنکه این سرزمین غصب شده در تهدید مدام «مسلمانزدایی» و «یهودی شدن» محض است.
یاری فلسطین با همهی امکانات، رسالت و مسئولیتی خطیر است که همگان را در بر میگیرد؛ چرا که فلسطین امروز نماد مظلومیت است و سکوت در مقابل این مظلومیت گناهی است که خدا، امروزیان و فرداییان هرگز نخواهند بخشید.
ارتباط با ما:
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
مطالب مرتبط:
حیث التفاتی شناخت ما ناظر به موضوعی جزئی و بخشی نیست؛ بلکه ناظر به کلیت جامعه است. شناخت کلنگر ما با حرکت از ظاهر به باطن جامعه حاصل میشود و لذا منطق حاکم بر محتوای ما اینگونه شده است:
مجلهی سوره نیز سرنوشتی پیوند خورده با سرنوشت انقلاب و فراز و فرودهای آن داشته است و او نیز تنها زمانی میتواند خود را از گرفتار شدن در دام زمانه برهاند و انقلاب اسلامی را همراهی کند که متوجهی باطن و همگام با تحولاتی از جنس انقلاب باشد. تلاشمان این است که خود را از غفلت برهانیم، برای همین به دور از هرگونه توجیه و تئوریپردازی برای توسعهی تغافل، میگوئیم که سوره «آیینه»ی ماست. از سوره همان برون تراود که در اوست. تلاشمان این است که بهجای اصل گرفتن «ژورنالیسم حرفهای»، یعنی مهارت در بهکارگیری فنون، تحول باطنی و تعالی فکری را پیشه کنیم. نمیخواهیم خود را به تکنیسین سرعت، دقت و اثر فرو بکاهیم. کار حرفهای بر مدار مُد میچرخد و مُد بر مدار ذائقهی بشری و ذائقه بر مدار طبع ضعیف انسان و این سیر و حرکت، ناگزیر قهقرایی است.
شماره 87-86 مجله فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه منتشر شد
شماره جدید مجله سوره اندیشه نیز بهمانند پنجشش شماره اخیرش، موضوعی محوری دارد که کل مطالب مجله حولوحوش آن میچرخد. موضوع بیستویکمین شماره سوره اندیشه، «نقد» است؛ موضوعی که شعار بیستویکمین نمایشگاه مطبوعات نیز قرار گرفته است. نقد، موضوع مناقشهبرانگیزی است که بسیاری از مجادلات سیاسی و فرهنگی ما، از روشن نبودن مفهوم آن ناشی میشود؛ تا جایی که منتقد را به جرم مفسدهانگیزیاش خاموش میکنند. کار منتقد، حرف زدن است ولی نقد، منتظر شنیده شدن نیست. اینجا است که تفاوت منتقد با معترض و مخالف و مصلح و مفسد روشن میشود.